Pracujace vs. Nie-pracujace Mamy
Skoro jestesmy w temacie mam, to kolejny watek, ktory czesto pojawia sie w dyskusjach z innymi mamami to praca po dziecku.
Nie chce tutaj zaczynac jakis wielkich debat czy wyglaszac ostatecznego zdania, jakie podejscie jest najlepsze, fakt jest taki, ze jest to osobista kwestia wyboru kazdej mamy i rodziny. Sa sytuacje kiedy jest lepiej zostac w domu i sa takie kiedy jest lepiej pojsc do pracy.
Przekonalam sie jednak, ze ja sama nigdy bym w domu na dluzej z dziecmi nie mogla zostac. Dwa zasadnicze powody dlaczego: po pierwsze to potrzebuje codziennej dawki rozmow i kontaktow z doroslymi, porzebuje miec powod zeby ubrac jakies eleganckie rzeczy i buty na obcasach (tak, tak, wielka proznosc :).
Po drugie i o wiele wazniejsze: jest to lepsze dla mojego dziecka, bo nie mam w sobie tej zdolnosci organizowania calej struktury zajec jakie maja maluchy w przedszkolu: nauka i rozwoj ruchowy i projekty artystczne - to jakie materialy nasz niespelna dwuroczny Adas przynosi z przedszkola przerasta moja wyobraznie. Dzieci maluja farbami, sklejaja plasteline, maluja na balonach, robia zwierzatka ze szczatkow materialow, odkrywaja co jest w srodku wielkiej dyni, przygotowuja ciasteczka do pieczenia... a to wszystko tylko w przeciagu jednego tygodnia.
Musze jednak zaznaczyc, ze chetnie ograniczylabym prace do tylko 3-4 dni w tygodniu. A reszte spedzala w domu. Kazdy musi znalezc swoj wlasny plan.
Nie chce tutaj zaczynac jakis wielkich debat czy wyglaszac ostatecznego zdania, jakie podejscie jest najlepsze, fakt jest taki, ze jest to osobista kwestia wyboru kazdej mamy i rodziny. Sa sytuacje kiedy jest lepiej zostac w domu i sa takie kiedy jest lepiej pojsc do pracy.
Przekonalam sie jednak, ze ja sama nigdy bym w domu na dluzej z dziecmi nie mogla zostac. Dwa zasadnicze powody dlaczego: po pierwsze to potrzebuje codziennej dawki rozmow i kontaktow z doroslymi, porzebuje miec powod zeby ubrac jakies eleganckie rzeczy i buty na obcasach (tak, tak, wielka proznosc :).
Po drugie i o wiele wazniejsze: jest to lepsze dla mojego dziecka, bo nie mam w sobie tej zdolnosci organizowania calej struktury zajec jakie maja maluchy w przedszkolu: nauka i rozwoj ruchowy i projekty artystczne - to jakie materialy nasz niespelna dwuroczny Adas przynosi z przedszkola przerasta moja wyobraznie. Dzieci maluja farbami, sklejaja plasteline, maluja na balonach, robia zwierzatka ze szczatkow materialow, odkrywaja co jest w srodku wielkiej dyni, przygotowuja ciasteczka do pieczenia... a to wszystko tylko w przeciagu jednego tygodnia.
Musze jednak zaznaczyc, ze chetnie ograniczylabym prace do tylko 3-4 dni w tygodniu. A reszte spedzala w domu. Kazdy musi znalezc swoj wlasny plan.
Podobno dla naszych dzieci, do 3 roku życia, lepsze jest bycie z mamą - daje im to możliwość wykształcenia się zdrowego przywiązania, pewności siebie, poczucia zaufania i bezpieczeństwa, bez których w zyciu ciężko, nawet jesli wie się, co jest w środku wielkiej dyni:) Muszę sobie to, co chwila przypominać, żeby nie zwariować bez codziennych wyzwań, jakie stawiała przede mną praca i tej satysfakcji, która towarzyszyła ich pokonywaniu. Pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuńDobrze powiedziane! Zgadzam sie i chcialabym miec w sobie 'to' zeby dluzej z dziecmi zostac w domu.
OdpowiedzUsuńJednak jako mama, ktora chce zarowno pracowac jak i chce najlepiej dla swojego dziecka wierze, ze jego pewnosc siebie, poczucie zaufania i bezpieczenstwa zbudujemy w czasie, ktory spedzamy razem :)
Karolina, musze wyslac maila do Ciebie, zeby zobaczyc co slychac, jak sie czujesz i jak tam drugie baby :)